Μια στιγμή, που όλοι έχουμε ζήσει: μεσημέρι καλοκαιριού, τα παράθυρα ανοιχτά, τα παντζούρια μισόκλειστα και από μέσα να κρέμεται η κουρτίνα. Συνήθως έχουμε ξαπλώσει για την καθιερωμένη σιέστα και διάχυτη τριγύρω η αυχμηρή ζέστη του καύσωνα. Και ξαφνικά έρχεται απέξω μια πνοή ανέμου, ένα αεράκι ευεργετικό, που σηκώνει ανάλαφρα την κουρτίνα και μας δροσίζει. Για λίγο αισθάνεται κανείς μια τριπλή απόλαυση: στο μάτι την κίνηση της κουρτίνας, σιωπηλή και γεμάτη χάρη, στο σώμα τη δροσιά από το αεράκι και στο μυαλό την πνευματική αίσθηση ότι ναι, υπάρχει ελπίδα και ότι κάθε δύσκολο πράγμα μπορεί ξαφνικά να πάει προς το καλύτερο. Αν μάλιστα η πνοή του ανέμου φέρει απέξω και τη μυρωδιά του γιασεμιού, τότε μιλάμε για ένα μικρό θαύμα, από αυτά που συχνά συμβαίνουν γύρω μας και ούτε καν τα προσέχουμε.
Κάθε φορά που μου τυχαίνει η σκηνή αυτή, σχεδόν αυτόματα, μου έρχεται στο νου το ίδιο πάντα τραγούδι: το «Summer Breeze» («Καλοκαιρινό Αεράκι»), που την περιγράφει ακριβώς. Γράφτηκε πριν από 45 ολόκληρα χρόνια, το 1972. Είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα καλοκαιρινά τραγούδια όλων των εποχών και έχει γνωρίσει πάμπολλες διασκευές μέχρι σήμερα. Το συγκρότημα, που το συνέθεσε και το τραγούδησε, ήταν το ντουέτο Seals and Crofts, ένα συγκρότημα ελάχιστα γνωστό έξω από τον κύκλο όσων ασχολούνται με το ακουστικό ροκ της δεκαετίας του ’70 όπως η αφεντιά μου.
Οι Seals and Crofts αποτελούνταν από τους Jim Seals και Dash Crofts, με καταγωγή από το Τέξας και οι δύο. Στη δεκαετία του ’70 υπήρξαν από τους κύριους εκφραστές του ακουστικού ροκ και της μίξης του με την κάντρι. Κυκλοφόρησαν συνολικά 15 άλμπουμ, τα περισσότερα από τα οποία είχαν μεγάλη επιτυχία καλλιτεχνική και εμπορική. Ο Jim Seals είναι αδελφός του Dan Seals, που πέθανε το 2009 και ήταν ο ένας εκ των δύο στο επίσης πολύ πετυχημένο ντουέτο του ίδιου μουσικού χώρου «England Dan and John Ford Coley», ένα συγκρότημα που αγαπώ ιδιαίτερα. Τα τραγούδια των Seals and Crofts είναι λυρικά, ευρηματικά σε στίχους και φτιαγμένα να γίνουν επιτυχίες, όπως και συνέβη στην εποχή τους για τα περισσότερα από αυτά. Αποτυπώνουν την αθωότητα μιας εποχής μετά το Γούντστοκ και πριν το ξέσπασμα της επόμενης έκρηξης του πανκ, φυσικά με έντονη επιρροή από την κάντρι, που είναι η μήτρα πολλών σπουδαίων μουσικών ειδών του 20ου αιώνα.
Τι απέγιναν οι Seals and Crofts άραγε; Και οι δύο εδώ και πολλά χρόνια έχουν προσχωρήσει στη θρησκεία Μπα’χάι και είναι ενεργά μέλη της πίστης αυτής. Πρόκειται για θρησκεία, που ξεκίνησε από τη Μέση Ανατολή το 19ο αιώνα και συνδυάζει στοιχεία από το το Ισλάμ, το Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό και έχει ως κεντρική της επιδίωξη την ενότητα των ανθρώπων και την ειρήνη. Σήμερα ο Jim Seals ζει στο Τέξας και ο Dash Crofts σε μια φυτεία καφέ στην Κόστα Ρίκα. Όπου και να βρίσκονται, προσωπικά τους ευγνωμονώ για τα πολύ όμορφα τραγούδια τους και φυσικά το «Summer Breeze», το απόλυτο σάουντρακ για τη μαγική στιγμή, που το αεράκι φυσάει την κουρτίνα…
christospanos 